(1) ถุงมือป้องกันส่วนใหญ่รวมถึงถุงมือเช้า ถุงมือกันกรดและแอลคาลี ถุงมือกันสแตติก ถุงมือกันไฟฟ้า
ถุงมือปั่นและชนิดอื่น ๆ
(2) ช่างไฟฟ้า, ช่างผสมและเครื่องมือพลังงานมือ และผู้ใช้งานอื่น ๆ ควรสวมถุงมือป้องกันความร้อน
(3) ผู้ประกอบการด้านการปรับปรุงคอนกรีต, การสี, แอสฟัลท์ และผู้ประกอบการอื่น ๆ ควรสวมถุงมือป้องกันกรดและเกลือ
(4) ผู้ประกอบการ เช่น การตัดก๊าซและการก่อสร้างอุโมงค์แช่แข็ง ควรสวมถุงมืออุณหภูมิสูงหรืออุณหภูมิต่ํา
(1) ถุงมือป้องกันต้องแข็งแรงพอที่จะทําให้มันไม่เสียหายหรือแตกระหว่างการใช้ ถุงมือทํางานหนังหรือถุงมือที่เย็บไม่เหมาะสําหรับการใช้ในขณะการจัดการกับสารเคมี
(2) เมื่อใส่หรือถอดถุงมือ ผู้ใช้งานควรให้แน่ใจว่ามือเปล่าไม่แตะต้องด้านนอกของถุงมือที่ติดเชื้อ
(3) มีหลากหลายชนิดของถุงมือกันกรดและแอลคาลี ที่ควรเลือกตามหน้าที่ที่แตกต่างกันเพียงความเข้มข้นต่ําของความต้านทานกรด (ฐาน), สารละลายอินทรีย์และสารปฏิกิริยาเคมีต่างกัน ดังนั้นมันไม่ควรใช้อย่างไม่รอบคอบเพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุ
(4) ถุงมือกันกรดและเกลือ ควรตรวจสอบอย่างละเอียดก่อนการใช้ และสังเกตอย่างละเอียดว่าผิวผิวถูกทําลายหรือไม่ วิธีการตรวจสอบที่ง่ายดายคือลมในถุงมือกัดแขนด้วยมือ, และสังเกตให้ดีว่ามีการรั่วไหลของอากาศ; ไม่สามารถใช้ถ้ามีการรั่วไหลของก๊าซ.
(5) ถุงมือยาง พลาสติก และถุงมือชนิดอื่น ๆ ควรล้างและแห้งหลังจากใช้ และป้องกันอุณหภูมิสูงเมื่อเก็บรักษา
(6) ถุงมือกันไฟฟ้า ควรทดสอบผลการกันไฟฟ้าเป็นประจํา และไม่ควรใช้ถุงมือที่ไม่ตรงกับความต้องการ
(7) ถุงมืออุตสาหกรรมลาเท็กซ์จํากัดกรดอ่อนกรดซัลฟูริกกรดและเกลือต่าง ๆ ที่มีปริมาณปริมาณต่ํา และไม่ควรใช้ในกรดไฮดรอลิสต์ที่แข็งแรง (กรดไนโทริก เป็นต้น)
